شناسایی ابعاد دینداری و تاثیرگذاری آن برپایبندی جوانان تهرانی از دو بُعد اعتقادی و تجربی

این پژوهش به شناسایی و تبیین ابعاد دینداری و تاثیرگذاری آن برپایبندی جوانان تهرانی به ارزشهای دینی از دو بُعد اعتقادی و تجربی پرداخته است. جمعیت نمونه آماری این پژوهش را جوانان تهرانی زن و مرد(18 تا 33سال) از مناطق 22 گانه استان تهران با تحصیلات دیپلم تا دکتری تشکیل میدهند. این مطالعه یک نوع پژوهش کمی از نوع پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات آن از طریق پرسشنامه بوده است. این پژوهش دارای 6 متغیر مستقل رضایت از زندگی، آموزش‌های دینی، علمی و عقلانی بودن مستندات دینی، دانشگاه، رشته تحصیلی، سن ، جنسیت، و همچنین یک متغییر وابسته که پایبندی به ارزش‌های دینی است که به توصیف آن پرداخته شده است. همچنین طبق پرسشنامه اعتبارسنجی شده که توسط (گلارک و استارک) با توجه به معیارهای دین مسیحیت و در داخل سراج زاده با معیارهای دین اسلام تطبیق داده شده و انجام گرفته است. در میان دو بُعد دینداری میزان همبستگی را بعد اعتقادی با 04/68 %، تجربی 56/60 % داشته است. نتایج این تحقیق با مقایسه با تحقیقات قبلی که توسط (سراج زاده، کاظمی، و فرج زاده در سال 1377) انجام شده در بعد اعتقادی 13% کاهش و بعد تجربی 15% کاهش وجود داشته، که چشمگیر است. همچنین با توجه به تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون (فرضیات اول رضایت از زندگی ، فرضیه دوم آموزشهای دینی)، رابطه معناداری وجود داشته است. اما بین (فرضیات سوم علمی و عقلانی بودن مستندات دینی، فرضیه چهارم رشته تحصیلی جوانان تهرانی) رابطه معناداری مشاهده نشد.